Witam dziś kolejny wpis gościnny w Projekcie mama . Witam i przedstawiam Darię z bloga “Zaraz Wracam”. O co chodzi w projekcie mama? To wpisy gościnne mam na moim blogu. Dla inspiracji innych mam, dla przedstawienia macierzyństwa w różny spodów i w różnych kolorach. Zapraszam
“Blog o byciu mamą, żoną i kobietą, czyli o tym, co dla mnie ważne! Optymistka wierząca, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Pełna energii gaduła o wielu obliczach.”
Blog: Zaraz wracam / Fanpage: Zaraz wracam
Tulimy, czyli przytulenie ma znaczenie.
“Im więcej dotyku człowiek doświadcza w okresie dzieciństwa, tym będzie spokojniejszy w życiu dorosłym.”(M. Sundelrand)
Kiedy na świecie pojawił się Kuba, oszaleliśmy na Jego punkcie. Od samego początku nasze dziecko było cały czas tulone i całowane. Nie wyobrażam sobie jak można nie okazywać uczuć własnemu maluszkowi. W rodzinnym domu Męża okazywanie sobie miłości, nigdy nie było jakoś mocno pielęgnowane. Dziś mój Mąż jest raczej dość “chłodny” w niektórych kwestiach emocjonalnych, ale bardziej w stosunku do mnie niż do swojego Syna. Przez to tym bardziej chciał w Kubie od początku zakorzenić jak ważne jest okazywanie sobie miłości i czułości.
W moim rodzinnym domu było zdecydowanie odwrotnie niż u Męża. Spędzałam dużo czasu z rodzicami. Mama potrafiła mi co chwilę mówić, że mnie kocha. Wieczorami przytulania nie miały końca. Buziak na dobranoc był obowiązkowy. Myślę, że dlatego dziś jestem “przytulakiem”. Mogę się przytulać nawet 24 godziny. Kiedy jestem smutna i wesoła, płaczę i się śmieję- chcę być przytulana.
Kuba zdecydowanie pod tym względem jest taki jak ja. Kiedy bawimy się, kąpiemy, gotujemy, spacerujemy- on co chwilę podchodzi i wołając swoim słodkim głosikiem “Ma-ma” wyciąga rączki , aby się przytulić i pocałować. Bez względu na to jak jestem bardzo zajęta, rzucam wszystko i się tulimy.
Przytulanie jest bardzo ważna dla dziecka na każdym etapie rozwoju. Czułość przekłada się na możliwości intelektualne dziecka i jest swoistą inwestycją w zrównoważony rozwój każdej małej osobowości. Dzieci są bardziej otwarte, łatwiej nawiązują kontakty, a także chętniej dzielą się swoimi emocjami. Nie wstydzą się tego, co czują.
Czuły dotyk przekłada się na większą stabilność emocjonalną i poczucie bezpieczeństwa dziecka. Przyspiesza również procesy poznawcze i rozwój umiejętności badania otoczenia.
Pamiętajmy, że potrzeba bliskości nie maleje z wiekiem. Każde dziecko chce nie tylko czuć, że jest kochane, ale także chce to usłyszeć z ust rodziców.
Przytulenie ma znaczenie. I to wielkie!
Przepis
Razem z Kubusiem chętnie bawimy się gotując. Nie tylko udawane dania, ale również te, które możemy później spróbować. Ostatnim naszym wspólnym daniem połączonym z dobrą zabawą było przygotowanie zapiekanki makaronowej. Synek chętnie pomagał podając mi produkty, a także je próbując. Wrzucał do naczynia żaroodpornego makaron oraz pokrojoną w kostkę szynkę. Razem mieszaliśmy produkty, a także obserwowaliśmy jak się pieką.
Nasz przepis na pyszną zapiekankę z szynką:
ok. 350 g makaronu penne (może być inny makaron, ale do rurek fajnie wpływa sosik )
ok. 200 g szynki pokrojonej w kostkę
100 g sera żółtego do posypania
550 ml wody
3 łyżki śmietany
2 płaskie łyżki mąki
zioła: bazylia, zioła prowansalskie
czosnek granulowany
sól
pieprz
Wykonanie:
KROK 1. Makaron i szynkę wymieszać w foremce do zapiekanki.
KROK 2. W garnku (na średnim ogniu) wymieszać wodę ze śmietaną. Dodać mąkę, zioła i czosnek. Dokładnie wymieszać. Posolić i popieprzyć do smaku.
KROK 3. Ziół dodać sporo, aby zapiekanka miała aromat a zioła były widoczne w sosie.
Ugotowanym sosem polać makaron. Delikatnie wymieszać. Posypać startym żółtym serem.
KROK 4. Piec około 25 minut (aż makaron będzie miękki) w temperaturze 180° C.
I gotowe!, Smacznego.
Pozdrawiam
Daria z bloga Zaraz wracam.
*Wszystkie treści i zdjęcia we wpisach gościnnych przedstawione na moim blogu są zamieszczone za zgodą autorek.
Jeśli tak jak dotychczasowe przedstawione mamy chciałabyś umieścić na moim blogu wpis gościnny zapraszam do wysyłania maila na kosmetomama@gmail.com odnośnie ustalenia szczegółów wpisu.
A za tydzień Weronika z bloga “Plasterek Cytryny”
